W ten sposób uczniowie poznali bohaterów literackich, którym poświęcą czas na lekcji. Następnie usiedli w swoim kręgu, czekając na kolejny etap pracy na lekcji.
Każda osoba otrzymała kartkę formatu A4. Na początku każdy z uczniów w centralnej części kartki narysował postać, korzystając ze wskazówek zamieszczonych w lekturze. Nie obyło się bez naśladowania wizualizacji zamieszczonych w różnych wydaniach lektury.
Uczniowie dopisywali cechy bohatera wokół narysowanej postaci. Wygląd zewnętrzny opisywali samodzielnie, czyli bez mojej pomocy. Natomiast cechy charakteru, usposobienie, sposób bycia uczniowie określali przy mojej pomocy, ale w porozumieniu ze sobą. Przez cały czas mogli korzystać z lektury. Mnie zależało na tym, aby uczniowie wzbogacili słownictwo, dostrzegli kontrast i zgromadzili jak najwięcej materiału pomocniczego do zredagowania wypracowania.
Na czym polegała moja pomoc? Ja odczytywałam zbiór cech w bardzo wolnym tempie, wyjaśniałam słowa niezrozumiałe dla uczniów, naprowadzam, jeśli była taka potrzeba. Uczniowie samodzielnie cytowali powiedzonka bohaterów. Następnie uczniowie dobierali się w pary w taki sposób, aby uczeń opracowujący materiał poświęcony Cześnikowi usiadł razem z tym, który zajmował się osobą Rejenta. Zadaniem uczniów w parach było porównanie postaci i dostrzeżenie różnic. Sformułowanie argumentów dowodzących tego, że Fredro ukształtował postaci na zasadzie kontrastu.
Opracowany materiał pomógł uczniom na kolejnej lekcji w redagowaniu wypracowania- charakterystyki porównawczej.
Wioletta Rafałowicz